Ik moet tijdens het stofzuigen vaak aan Herman Brood denken. Net nog. Het komt door een interview dat ik ooit las. Geen idee waarin het stond. Geen idee van wanneer ook. Wie weet heb ik het compleet verzonnen. Doet er niet toe. Als ik stofzuig, denk ik aan Brood.
Hij zei, in dat al dan niet bestaande interview, dat het zijn favoriete huishoudelijke klusje was. Het enige wat hij weleens deed.
Ik begrijp dat. Niets is zo Zen als stofzuigen. Dankbaar ook. Het resultaat is gelijk zichtbaar.
Het randgebeuren is natuurlijk wel strontvervelend. Stoelen op de tafel. Bank naar voren schuiven. Plinten vrijmaken. Het lijkt me sterk dat Herman dit allemaal deed. Hij liep de kantjes ervan af, dat kan niet anders.
Het badmatje opvouwen en even wegleggen om de hele badkamer aan te pakken is niet echt seks, drugs en rock ’n roll.
Herman liep natuurlijk maar wat heen en weer te schuiven met zijn Miele of Siemens. In mijn hoofd is een gemakzuchtige snelle stofzuigbeurt dan ook een Broodrondje. Maar een derde van de tijd die ik aan mijn Mien Dobbelsteensessies kwijt ben.