De Kerstman bestaat niet. Ik kan het weten, want ik ben opgegroeid met zowel schoen zetten als kous (stocking) hangen.
De Sinterklaasperiode was als zwaar gelovige een magische tijd. Beetje eng ook. Het kwam geen seconde bij me op dat de goedheiligman waar ik bij op schoot zat de bollenboer van even verderop, in een jurk met een mijter op, kon zijn. Ook de pieten kwamen uiteraard gewoon met de stoomboot uit Spanje, geen enkele twijfel.
Met kerst gingen we dan een tijdje later altijd naar Engeland, naar mijn oma, ooms, tantes en nichtjes. Daar zag je dan geregeld iemand die zich voordeed als Kerstman. De lokale alcoholist met scheve wattenbaard in een rode pyjama. Ik kan me niet herinneren dat ik daar ooit intrapte.
De spanning die ik bij schoen zetten beleefde, was bij het hangen van de stocking ook compleet afwezig. Die werd gewoon door mijn vader of moeder gevuld, dat was overduidelijk. Dat ze een paar weken eerder ook Sint en Piet waarnamen, kwam pas zo rond mijn achtste in me op.
Nee, als fantasiefiguur legt Father Christmas het behoorlijk af tegen Sinterklaas en Piet. Nu proberen ze in Amerika een racistisch etiket te plakken op deze beunhaas. Een enkeling vindt dat hij niet per definitie een blanke man hoeft te zijn. Kom op zeg, wat een onzin. Ook qua racisme zijn Sint en Piet niet te verslaan.