Voor 7 december 2011 wist ik niet eens dat het bestond, het Mentrum aan de Eerste Constantijn Huygensstraat, bij mij om de hoek. Zelfs het kunstwerk How to meet an Angel kende ik niet, terwijl dat toch een zeer opvallende stellage is. Diverse grote ladders de lucht in, met een figuur die met wijd open armen en een rugzak naar de laatste trede reikt, de hemel in. Nooit gezien dus. Kennelijk is mijn blik altijd omlaag gericht.
Na mijn opname vond ik het direct een erg tof beeld, toen ik het zag. Een baken van hoop. Maar ook een mooi signaal van een gekkenhuis naar de buurt.
Joehoe, hier zijn we!
Een mooi contrast met de realiteit van steen en glas dat niets van wat er binnen gebeurt, verraadt. Het zou verder net zo goed een kantoor kunnen zijn.
Controverse
Nu weet ik dat het beeld als controversieel wordt gezien. Als een uitlokking tot suïcide door sommigen. Vreemde gedachte, lijkt me. Als iets zelfmoord tegen gaat, is het wel over zelfmoord praten. Dus als je de link met zelfdoding – die nou eenmaal niet zo heel ver gezocht is – wil zien, lijkt het me eerder een beeld dat je van die afschuwelijke daad probeert te houden. Niemand met zulke plannen heeft een kunstwerk nodig voor dat laatste zetje.
O ja, dat ging ik doen. Dank beeld!
Toch waren er in 2009 lichte protesten van buurtbewoners, toen over het project werd gesproken. Ach ja, het heeft mensen in ieder geval aan het denken gezet. Nooit slecht, lijkt me. Zeker niet bij zo’n taboe-onderwerp.