Eddie Edwards’ verhaal is dat van het lelijke eendje, met een twist. Een mooie zwaan zal hij namelijk nooit worden, hij geeft op een andere manier hoop. Vraag me de naam van een schansspringer en de zijne is de enige die ik kan bedenken. Best bizar, dat de slechtste de bekendste is.
Eddie is geen briljant atleet. Hij is geen mooie man. Hij heeft eigenlijk alles in zich om een loser te zijn. Dat hij zich daar niet bij neerlegt is zijn kracht. Doorzettingsvermogen, dat heeft hij namelijk als geen ander. Net als het vermogen om tegen conventies in te gaan.
Ik weet niet of ik de film zo goed had gevonden als ik niet wist dat het om een bestaand persoon ging. Het is een wat vlak verhaal ergens. Net als dat je weet dat Rocky zijn potje wel zal winnen, zo weet je dat Eddie zijn droom om de Spelen te bereiken wel zal halen. Maar omdat je ook weet dat het echt gebeurd is, krijgt het iets bijzonder merkwaardigs.