Vaderdag is een onzinnige dag. Haast zo onzinnig als Moederdag. Het is namelijk altijd Vader- en Moederdag, of je nou wil of niet.
Of je nou een goede band hebt met die twee of een slechte. Als er een ding is waar je in je leven niet omheen kunt, dan zijn het je ouders. Het zou wel heel suf zijn als je dat maar op een dag in het jaar zou laten merken.
Mijn vader is al een aantal jaren dood. Tenminste, zijn fysieke vorm is niet meer. Echt dood gaat zo iemand natuurlijk nooit. Elke dag denk ik aan hem, al ben ik daar zelden van bewust. Hij is gewoon een deel van mij en waar ik ook ga, ik neem alles van mezelf mee. Dat kan niet anders. “Geen vaderdag” verder lezen