Nederland is sinds 2012 gericht bezig om de cultuur ten opzichte van isoleercelgebruik te veranderen. Fantastisch. Door een eigen ervaring is het ook een beetje mijn strijd geworden. Via een manie belandde ik eind 2011 in een psychose en vervolgens in een isoleercel. Niet bepaald fijn. Maar ik was ontoerekeningsvatbaar, dus het zal wel niet anders hebben gekund. Tot ik wat onderzoek deed en ontdekte dat dit een typisch Nederlands gedachte is. Dat het in veel landen heel anders gaat.
Nieuwsuur besteedde er gisteravond wat aandacht aan. Waar ik twee nachtjes in zo’n cel doorbracht, zijn er nog belachelijk veel mensen die er weken of zelfs maanden in worden gestopt. Hoewel het inmiddels overduidelijk is dat hier van geen enkel genezingsproces sprake kan zijn – integendeel uiteraard – blijkt het lastig om met alternatieven te komen. De isoleercel – een begrip dat in veel landen al niet bestaat – lijkt haast in het Nederlandse geestelijke gezondheidszorg-DNA verankerd. Hoe zit dat? “Strijd tegen de isoleercel bij Nieuwsuur” verder lezen