Mooie column vandaag van Max Pam in de Volkskrant. Hij vergelijkt het MH17-drama met de film Jaws. Die haai kwam de lokale midddenstand en het stadje net zo slecht uit als dat oorlogsgebied de vliegtuigmaatschappijen en overheden. Wat moet er gebeuren voor je ingrijpt?
Het wrange is dat behoorlijk wat vliegtuigmaatschappijen – waaronder British Airways – al een tijd hadden gekozen niet over het gebied te vliegen. Dat dit meer kerosine en geklaag van klanten kost, daar durfden ze zich overheen te zetten. Toch kun je het Malaysian Airlines – en Air France/KLM, die er ook gewoon nog vloog – niet echt kwalijk nemen. Uiteindelijk is het niet aan de middenstand/vliegmaatschappijen om dit soort beslissingen te nemen. Geld verdienen en klanten op de korte termijn behagen is hun werk.
Het is aan zo’n stadje/overheden om voor een veilige situatie te zorgen. Zij gaan uiteindelijk over de kleur van de vlag boven het strandwachthuisje.
Het is een interessant, misschien wel duivels, dilemma. Hoeveel hebben we over voor onze vrijheid? En zijn wij er ons nog wel van bewust dat onze vrijheid helemaal niet zo vanzelfsprekend is?
Als je heel zwart-wit denkt – en daar nodigt zo’n nationale rouwdag wel een beetje toe uit – dan “Zonnebril” verder lezen