(Ik heb een nieuwe Stoeltje 63-bundel, klik hier als je onderstaand stukje verder wel gelooft.)
Voetbal is misschien wel het lekkerste onderwerp om over te schrijven. Zeker als je het zelf nooit hebt gekund, er (dus) geen verstand van hebt en puur subjectief op één club bent gericht.
Sinds 25 augustus 2010 schrijf ik dan ook blogs voor ajaxlife.nl. Ajax won die avond van Dinamo Kiev en bereikte na jaren weer eens Champions Leaguevoetbal. Ik wist toen nog niet dat ik begonnen was, maar het is wel zo. Oké, als je vindt dat schrijven betekent dat je met pen of toetsenbord iets noteert, gebeurde het pas enkele dagen later, maar die – afrondende – bezigheid noem ik puzzelen. Het echte stukje vormde zich – onbewust – op mijn stoeltje in het stadion. En zo gaat dat nog.
Tijdens de fietstocht naar huis mengen flarden van de wedstrijd zich tot een zoektocht naar een rode draad voor mijn Stoeltje 63 in wording. Sociale media laat ik met rust, om het echt de beleving van één seizoenkaarthouder te laten zijn.
Hap
Vaak gaan dé koffieautomaatonderwerpen van de volgende dag langs me heen – dat Suarez een hap uit Bakkal nam, heb ik bijvoorbeeld gemist –, maar dat is niet erg. Daar heeft iedereen het toch al over. Het leukste zijn de dingetjes die alleen in het stadion te ervaren zijn. Het ijsberen van De Boer, de poznan van Vak 410, of de lol/het chagrijn van de warmdraaiende reserves in de rust.
Ook na dit seizoen heb ik al mijn stukjes weer gebundeld. De laatste twee seizoenen staan er ook stukken van mijn eigen amsterdam.blog.nl tussen. Een enkele uitwedstrijd, over logo’s of andere zaken die bij het supporterschap horen.