Nu het WK is afgelopen, is het tijd om terug te blikken. Oké, de kwartfinales en wat daar op volgt moeten nog worden gespeeld – zeven potjes plus die oefenwedstrijd om plaats drie – maar dat is zo gebeurd. Er zijn alleen nog maar toplanden + Costa Rica over, dus de enige echte verrassing zou zijn als Ruiz en zijn kornuiten zouden winnen.
Alle andere scenario’s zijn goed mogelijk. Persoonlijk denk ik dat de winnaar van Brazilië – Colombia ook de wereldbeker gaat pakken. Ik hoop dan op Colombia. Nederland zou ook wel leuk zijn, maar als ik eerlijk ben, vind ik het stiekem – niet doorvertellen – best leuk om in een land te wonen dat vaak tweede wordt in de populairste sport. Die frustratie wil ik nog best m’n hele leven koesteren. Sorry.
Voorbij
Verder is het gebeuren dus gewoon voorbij. Als al die potjes me een ding hebben geleerd, dan is het wel dat de opzet van het toernooi behoorlijk achterhaald is. Eén land (of twee) dat het toernooi organiseert, is nergens voor nodig. Bij de Olympische Spelen heeft het nog wel wat, bij sommige evenementen zie je wat van het land. Het beachvolleybalt, marathonloopt, wielrent toch iets anders in Londen dan in Rio.
Een equivalent van een Olympisch-dorp bestaat al niet eens voor deelnemers. Ook niet nodig, want als voetballende expat zie je je collega’s met andere paspoorten het hele jaar door al. Met je landgenoten een maandje op kamp is juist de reünie.
Gelredôme
Al die stadions worden zo in de WK2014-stijl bekleed, dat wat je op tv ziet net zo goed een gepimpt Gelredôme had kunnen zijn. En dan waren veel van die krengen nog niet eens op tijd af, om over dat ingestorte viaduct en de vele ongevallen tijdens de bouw maar te zwijgen.
Natuurlijk is het best leuk om Tom Egbers, Youri Mulder en Sierd de Vos ter plaatse te zien. Voor oranje carnavalvierders is zo’n excuus voor een vakantie Zuid-Amerika vast ook heel leuk, maar dat hoeft niet te veranderen. Je kunt rouleren met bestaande stadions over de hele wereld. De verschillende poules verspreiden zich over de verschillende continenten. Laten we dit voor Quatar 2022 regelen, zijn we meteen van veel gezeur en vooral van veel onrecht af.
Regels
Ook dit WK heeft weer nieuwe reglementen opgeleverd. De spuitbussen bij de vrije trappen zijn leuk. Ze leveren helaas niet meer doelpunten uit dode spelmomenten op, maar het is wel logisch en het ziet er leuk uit. De doellijntechnologie spreekt ook voor zich, maar is wat summier. Laten we het alsjeblieft ook snel doortrekken naar video-refs, zodat die dodelijk saaie discussies over scheidsrechtersbeslissingen eens afgelopen zijn. Mooi.
Het dieptepunt was wat mij betreft de strafmaat die de FIFA heeft bedacht voor in stress-situaties nutteloos bijten van Suárez. Het is enorm bizar wat hij deed, enorm ongepast, maar totaal ongevaarlijk. Welke straf kreeg Rijkaard bijvoorbeeld voor zijn fluim? Een stuk ongepaster, maar het was zeker niet zwaarder.
Veel potjes waren geweldig. Het mooiste doelpunt tot nog toe was van misschien wel van de beste speler: James Rodrigues, van Colombia. Zal hij onsterfelijk worden? Of wordt het toch Neymar, of Messi, of misschien zelfs van Persie en/of Robben? Nog maar ruim een weekje en we weten het. Wat was het toch een mooi toernooi.