De massale onderbuikgevoelens die boven komen als een pedoseksueel in de maatschappij terugkeert, zijn een weerspiegeling van onze grootste angsten. Van onze eigen tekortkomingen misschien ook. Er rationeel over praten is niet te doen. Media-aandacht zal dan ook altijd averechts werken.
Dat pedo’s bestaan is een gegeven. Net als dat er hetero’s en homo’s bestaan. Pedo’s moeten hun seksuele gevoelens alleen beteugelen. Zij weten net als ieder ander dat hun lustgevoelens uitvoeren verwerpelijk is. Hun seksualiteit is zo’n beetje het grootste taboe-onderwerp denkbaar. Samen met genocide hooguit.
Onmenselijke
Mensen met de onmenselijke taak om hun seksualiteit te negeren, zonder hier met iemand over te kunnen praten. Dat klinkt niet verstandig. Rationeel gezien zou meer openheid dus een logische stap zijn om het probleem aan te pakken. Niet alleen de pedoseksueel heeft baat bij begrip, maar vooral de samenleving. Zo werkt het in de praktijk natuurlijk niet.
NRC publiceert het adres van een vrijgekomen pedoseksueel, iemand die volgens de wet zijn straf heeft uitgezeten. Wat er vervolgens gebeurt zal voor niemand een verrassing zijn. Buiten de rechtszaal kan dit onderwerp nou eenmaal alleen uit emotie bestaan. Dat er nu kwade Leidenaren rondlopen met ideeën om eigen rechter te spelen, dat hebben die journalisten op hun geweten.
Zinloos geweld
Zo’n volksoproer heeft ook wel wat van die stille tochten tegen zinloos geweld. Iemand is op een gruwelijke manier omgekomen en daar zijn we tegen. Een erg leeg statement. Geen enkele controverse. Wij zijn tegen de dood. Wij zijn tegen seksueel kindermisbruik. Er volgt geen discussie, iedereen vindt het. Wij zijn mensen en zijn het niet met onze tekortkomingen eens. Enkel emotie en geen enkele nieuwswaarde dus.
Natuurlijk heb ik makkelijk praten. Als zo iemand naast mij zou komen wonen zou ik dat ook niet prettig vinden. Buurtbewoners horen het dan ook te weten. Maar dat ik – zestig kilometer verderop – er van alle kanten mee word lastig gevallen, snap ik niet. Onderbuikgevoel kweken heeft naar mijn overtuiging niets met nieuws te maken. Voor de bewoners en voor Benno L. is deze exposure daarbij schadelijk.
Ik ben hartstochtelijk voor persvrijheid, maar daarvoor moeten journalisten bewust van hun taak blijven. Misschien is het een idee voor hoofdredacteuren om ook wat van die enkelbandjes die pedoseksuelen moeten dragen aan te schaffen. Onderbuikbandjes zouden nog beter zijn. Om te voorkomen dat nieuwsjagers recidiveren, met nieuws over vrijgelaten pedoseksuelen.