Ene Van Leeuwen beweert op Geenstijl.nl dat in een land waar mensen struikelen over een oud-wielrenner die het woord negertjes gebruikt, er geen sprake kan zijn van echte problemen met racisme. Dit is een behoorlijke drogreden. Het is als zeggen dat een betoog niet klopt omdat er een taalfout in staat. Ja, je kunt wel beweren dat PRISM een inbreuk is op onze privacy, maar ‘wordt’ is in die ene zin in de derde alinea toch echt zonder ‘t’.
Zelf heb ik geen enkel gevoel bij het woord neger. Al mijn voorouders waar ik van op de hoogte ben zijn van witte Europese afkomst. Het zou erg politiek correct zijn om te doen of het woord me raakt. En zoals ieder weldenkend mens weet, is politieke correctheid samen met onverschilligheid de grootste vijand van sociale vooruitgang.
Alleen omdat ik van mensen met een andere etnische achtergrond weet dat het woord kwetst gebruik ik het niet. Net als dat ik nooit zal zeggen dat die wijven tijdens een bevalling zich niet zo aan moeten stellen. Wat weet ik daar nou van?
Dat racisme in Nederland nog een zeer groot probleem is, is ook voor kaaskoppen als ik goed te merken. En daarvoor hoef je echt niet te muggenziften op taalgebruik. Dat de kansen die je krijgt in dit land voor een deel afhangen van je huidskleur lijkt me voor iedereen overduidelijk. Probeer maar eens drie niet witte mensen te bedenken die ooit in de Nederlandse regering hebben gezeten. Of drie ceo’s. Succes. In Nederland kun je nog beter vrouw zijn dan dat je opa en oma niet van hier zijn.
De gevoeligheid voor het woord neger is ergens op gebaseerd, maar ik zou het nog niet eens het topje van de ijsberg durven noemen, omdat het ook gretig door de politieke correctheidpolitie wordt misbruikt. En als witte Nederlander moet je nou eenmaal verder kijken dan je gevoel als het om racisme gaat. Ik ben in ieder geval niet empathisch genoeg om het anders te doen. Dat is verder geen enkel probleem, want de feiten liegen er ook niet om.