Categorie: sport

Jaren teer ik al op beelden van een stilstaand peloton voor gesloten spoorbomen. Heerlijke knulligheid. Het was ooit tijdens de Ronde van Nederland. Dat zou bij de Tour de France nou nooit gebeuren, denk je dan. Maar sinds vandaag weten we wel beter.

Een ploegbus blokkeerde de eindstreep tijdens de ontknoping van de etappe, omdat hij te hoog was en vastklemde in de finishstellage. Maarten Ducrot zat er in zijn commentatorenhokje met zijn neus bovenop. Je hoorde het geklingklong luid door de tv. Paniek. De renners raasden door. Rond die bus ontstond totale chaos.

Hedendaagse renners hebben natuurlijk oortjes in, dus er werd doorgegeven dat het driekilometerpunt de nieuwe geïmproviseerde eindstreep zou zijn. Maar “Tourbus” verder lezen

Bij AC Milan – Barcelona werd er veel ingezoomd op de scharrel van Mario Balotelli, die langs de kant wat met haar vriendje stond te chillen. Ik moest direct aan de moeder van Franz Beckenbauer denken. Ze leek er in de verste verte niet op, maar mijn beleving bij deze schoonheid was ergens hetzelfde. Een vrouw in een stadion die echt indruk maakt.

Je ziet wel vaker mooie voetbalvrouwen in beeld, maar die blijven bij mij niet hangen. Een shot van de Sylvie’s en Yolanthe’s van deze wereld doet me evenveel als een Grubbekutteveen-groet-Oranje spandoek. Het meisje van Balotelli had iets extra’s.
Vooruit, ze was buitengewoon mooi. Toch was er meer. Ze leek gewoon oprecht lol te hebben. Er simpelweg zijn deed haar carrière vast geen kwaad, maar ze was ook gewoon een meisje met wat vrienden bij een potje voetbal. Voor het eerst was ik een beetje jaloers op de bijbehorende voetballer.

Waarom mevrouw Beckenbauer altijd zo’n indruk maakte, de vele keren dat ik haar bij wedstrijden van Bayern Munchen in beeld zag? Dat heeft een voetbalcommentator ooit prima verwoord. Het moet Frank Snoeks geweest zijn. “Hier zien we de moeder van de beste speler die Duitsland ooit heeft voortgebracht. Ook geen geringe prestatie.”

Bij Pauw en Witteman zag ik Willem van Hanegem Willem van Hanegem spelen. Hij zat naast een architect die aanvankelijk dacht dat hij aan zijn kant stond. Beiden zijn ze voor het behoud van de Kuip.

Als je over de Van Brienenoordbrug rijdt en je kijkt naar het stadion weet je niet wat je ziet en oude mensen die er om de hoek patat eten vinden het ook geweldig, waren de argumenten waar de Kromme wel genoeg aan had. Alles wat erna kwam was min of meer een verstoring van zijn welverdiende rust.

De architect, die uiteraard zijn plan wilde verkopen, wist hij neer te zetten als een beunhaas. Als clubicoon maakt het niet zo uit wat je zegt, je kunt namelijk alles op je voetbalcarrière gooien.

“Heb jij er ook welles gespeeld?” Een absurde vraag aan een architect natuurlijk. Maar inplaats van te vragen of Willem ook weleens een stadion had ontworpen, bleef hij beleefd. Zelfs als karikatuur laat je Van Hanegem in zijn waarde.

Het is te hopen dat die mooie oude Kuip niet teveel van z’n karakter gaat verliezen. Bij Willem van Hanegem mag er wat mij betreft wel wat af.