Stoeltje 63: Swift
Categorie: sport
Kasper Dolberg blijkt menselijk
Gister keek ik vanuit de keuken met een kwart oog naar de samenvatting van ADO – Ajax. Ik had het alleen via tweets en appjes gevolgd, maar kreeg ook het gevoel dat ik het al had gezien.
Ik vinkte in mijn hoofd de platte tekstjes af aan de hand van wat de commentator te zeggen had. Alles klopte met wat mijn telefoonscherm me had verteld. Het uitruimen van de vaatwasser was nog strontvervelender dan gebruikelijk.
Toch zag ik – aan het eind – iets wat mijn volledige aandacht naar het scherm trok. Had ik het nou goed gezien? Dolberg sloeg hard met zijn hand op het veld. Hij toonde emotie. “Kasper Dolberg blijkt menselijk” verder lezen
Doe niet zo suf Ajax
Frank de Boer heeft toegegeven dat het gelijkspel tegen NEC een mentaal foutje was, lees ik bij Ajax Life. Als PSV de dag ervoor dus had gewonnen, in plaats van gelijkgespeeld, dan had Ajax dat ook gedaan.
Ik vermoedde al zoiets, om het van de coach te horen maakt het echter nog ongeloofwaardiger. Alsof hij zegt dat hij met Mens erger je niet even ongeconcentreerd was en daardoor zijn laatste pionnetje niet binnen kreeg. “Doe niet zo suf Ajax” verder lezen
Wenen van Geluk Live
Mijn vriendin heeft met voetbal wat Gargamel met smurfen heeft, ze haat het. Toch ging ze afgelopen zondag met me mee naar het Tobacco Theater in de Nes, voor Wenen van Geluk Live. Een avond vol herinnering aan de Champions League-finale van 1995, aan dat allesbeslissende puntertje van Patrick Kluivert.
Waarom ging ze mee? Haar herinneringen gaan niet verder dan onbegrip. Ze ziet in gedachten alleen wat volwassenen overdreven doen voor de televisie. Twee keer drie kwartier waarin de enige aandacht er in de vorm van gesnauw uitkomt. Stom. Het spelletje gaat ze later ook niet waarderen. “Wenen van Geluk Live” verder lezen
Jody
In mijn hoofd stond het Jo-dy Lu-Kóó-ki-liedje op repeat, gister bij PEC – Ajax. Jody maakt me nog altijd erg vrolijk. Wat zeg ik, Jody maakt me vrolijker dan ooit.
Lukoki is wat mij betreft de ideale voetballer. Niemand straalt meer levensvreugde uit. Hij zal tijdens zijn hele carrière een jong veulen blijven, dat is nu wel duidelijk. “Jody” verder lezen
Wenen van Geluk
Marco van Basten doet nooit een stapje terug
Iedereen weet hoe belachelijk Marco van Basten die lange pass van Arnold Muhren behandelde. Zo’n bal moet je natuurlijk eerst onder controle zien te krijgen. Dan moet je je vrij spelen en kijken wat je kunt doen. Voor je eigen kansen gaan of afspelen?
Van Basten had er tijdens de EK-finale van 1988 helemaal geen puf meer voor. Hij deed dus maar iets ronduit belachelijks. Hij schoot in één keer op doel. Op een plek, in een hoek, waarin hij bij voorbaat kansloos was. Jammer. Ach ja.
O nee, wacht. Het werd zo’n beetje de mooiste goal die ik ooit gezien heb. Op een na wellicht. Gemaakt tijdens Ajax – FC Den Bosch, in 1986. Een omhaal. Ook al zo’n kansloze situatie. Ook een belachelijk doelpunt. Van, inderdaad, Marco van Basten.
Na zijn veel te vroeg beëindigde carrière hoorde ik een lange tijd alleen maar over hem in combinatie met zijn vorderingen op de golfbaan. Totdat “Marco van Basten doet nooit een stapje terug” verder lezen
Missie Tuvalu
Documentaire over een Venlonaar met een bizarre voetbaldroom
Als Texel een land was, dan zou het direct lid zijn van de Fifa. Niet omdat het meer inwoners heeft en veel groter qua oppervlak is dan eilandengroep Tuvalu. Vooral omdat er voldoende voorzieningen zijn – zoals hotels, infrastructuur en groen gras – die interlands mogelijk zouden maken.
Venlonaar Paul Driessen legt zich niet neer bij de tekorten van ministaat Tuvalu. Hij heeft zich ten doel gesteld om de krappe vijfentwintig vierkante kilometer in de Pacific, met zo’n 11.000 inwoners, onderdeel uit te laten maken van de wereldvoetbalbond. Een bizarre missie. Wat is het nut? “Missie Tuvalu” verder lezen
The making of: Máxima is een Nederlandse, dus ze is voor Nederland
Wat Henk en Ingrid tegenwoordig doen? Die werken bij de RVD. ‘Máxima is Nederlandse, dus ze is voor Nederland’, lieten ze gister de wereld ingaan. Ik vernam het via diverse kanalen.
Er moet over vergaderd zijn.
Wat denk jij Henk? Is Max voor Nederland of voor Argentinië?
Waarom vraag je het haar niet Ingrid.
Nee, dan krijg ik vast weer zo’n wollig antwoord. Iets over hoofd en hart. Dat het haar werk is geworden om voor Nederland te zijn, maar dat ze diep in haar hart altijd voor het land van haar bloed en jeugd zal blijven. Dat kan ik niet verkopen.
Misschien kun je iets uit je eigen leven putten. Speelde je vader vroeger niet in het eerste van de Ankeveense boys en jijzelf in de jeugd van VV Vinkeveen. “The making of: Máxima is een Nederlandse, dus ze is voor Nederland” verder lezen
Irritant voetbalcommentaar hoort er gewoon bij
Als er een optie was de voetbalcommentator van dienst uit te zetten – om alleen het stadiongeluid mee te krijgen – zou ik daar altijd voor kiezen. Bij potjes waar ik niet veel spelers ken, zou het nog handig zijn, maar zelfs dan kun je er goed zonder. Een lijstje met namen online opzoeken is meer dan voldoende. In wezen zijn de rugnummers dat al. Wie weet kom je nog eens op een originele gedachte over het spelletje. Iets wat nog niet al duizenden malen is herkauwd. In het stadion denk ik tenminste nooit: wat zou Leo Driessen op het moment eigenlijk allemaal zeggen over wat ik nu voor me zie?
Maar ja die commentator-uit-optie is er gek genoeg niet. Toch is er bij grote landentoernooien een behoorlijk alternatief. Je kunt kiezen tussen verschillende nationale publieke zenders. Kiezen uit wie je het minste stoort. Ik kijk bijvoorbeeld het hele WK al via Sporza, de Belg. Daar houden ze veel meer van het spelletje dan hier, als ik op de toon afga. “Irritant voetbalcommentaar hoort er gewoon bij” verder lezen