Auteur: Nicky Samsom

Hakim Ziyech heeft een supportershart

Als Hakim Ziyech een ding heeft bewezen, dan is het wel dat uitfluiten effect heeft. Het raakt hem overduidelijk. Hij is gaan denken dat die paar fluiters op alle stoeltjes in het stadion zitten. Hij haalt nu alles uit de kast, om vervolgens niet te juichen. Armen over elkaar. Dat zal ons leren. “Hakim Ziyech heeft een supportershart” verder lezen

Stoeltje 63, of toch niet?

Ik heb nooit op stoeltje 63 gezeten. Deze ontboezeming doe ik in mijn blog na Ajax – NAC. Noem het een artiestennaam. In het blog bij Ajax Life vertel ik waarom ik hiervoor heb gekozen. Of liever: waarom ik niet voor mijn echte nummer gekozen heb.

Hoe het ook zit, schrijven onder een pseudoniem is best prettig. Het geeft mijn hoofd wat vrijheid. Ik hoef me niet per se helemaal aan de feiten te houden. Doorgaans doe ik dit wel, maar door me zes plaatsjes naar links te verplaatsen, hoeft het dus niet.

Dreumespuber

“Deze”. Onze dreumes zegt het vaak. Of liever “Dees!” Om het gene vervolgens te pakken en er iets mee te doen waar het niet voor gemaakt is. Behalve de afstandbediening dan, daarvan bedient hij de volumeknop totdat hij bang wordt van het aanzwellende geluid.

Het is een frustrerende fase. Hij begrijpt inmiddels zoveel, dat hij ook weet dat er een grens zit aan zijn kennis en kunde. Hij is steeds meer op de hoogte van zijn beperkingen. Dit zorgt ook voor een chagrijn die de supermarktkassière, die groot fan van hem is/was, nog niet van hem kende.
“Dreumespuber” verder lezen

Leven zonder verbeeldingskracht

“Veel mensen kunnen dus echt schaapjestellen in hun hoofd. Aanstellers die ‘hou op, ik denk in plaatjes’ zeggen, menen dit dus letterlijk. Een fotografisch geheugen bestaat dan ook echt en de meeste geliefden kunnen elkaars gezichten overal gewoon oproepen. Nooit geweten. Had niemand me dit wat eerder kunnen vertellen?”

Op hoemannendenken.nl schrijf ik over de ontdekking van mijn afantasie. Een afwijking waar ik voor afgelopen zaterdag geen enkel vermoeden had.

Je bent zelf een baby

“Ook Arthur kent het verschijnsel generatiekloof al. Laatst ging het zevenjarige zoontje van een vriend van me, spontaan kruipen toen hij hem zag. Hij dacht waarschijnlijk hiermee op Arthurs niveau te zitten. Hij kruipt alleen nooit. Niet alleen omdat hij al lang goed kan lopen, maar ook omdat hij dit simpelweg echt nooit heeft gedaan. Hij was een authentieke billenschuiver.”

Blog bij oeiikgroei.nl

Waarom Mart Smeetstruien niet bij de Hema liggen

“Raar idee. Over een maand kijk ik weer naar curling, langlaufen en schansspringen, alsof ik nooit anders doe. Het is de magie van de Spelen. Als Camiel Eurlings er niet meer toe doet, worden de hoofdzaken weer het belangrijkst. Hoofdzaken die er vier jaar totaal niet toe doen.”

Lees meer bij hoemannendenken.nl

Altijd Ajax, ook bij Ipswich – QPR

Hoewel ik behoorlijk vaak in een voetbalstadion ben te vinden, is het zelden zonder Ajax. Dat gebeurt hooguit twee keer per jaar. Laatst weer. Op tweede kerstdag – Boxingday – was ik bij Ipswich Town – Queens Park Rangers. Tenminste. Ajax was daar natuurlijk ook, in mijn hoofd. Maar niets daar was witroodwit. Niet eens een oud speler te bekennen. “Altijd Ajax, ook bij Ipswich – QPR” verder lezen