Maand: april 2016

Eddie Edwards’ verhaal is dat van het lelijke eendje, met een twist. Een mooie zwaan zal hij namelijk nooit worden, hij geeft op een andere manier hoop. Vraag me de naam van een schansspringer en de zijne is de enige die ik kan bedenken. Best bizar, dat de slechtste de bekendste is. “Gezien bij Filmhallen: Eddie the Eagle” verder lezen

Staantribune. Ik vind het een gek woord. Het is als jezelf een mens noemen, te vanzelfsprekend. Toch bestaan stadions alweer twintig jaar uit alleen zittribunes, een veel normaler woord. Aanvankelijk namelijk de uitzondering. 

Zelf ga ik sinds 1984 naar voetbalstadions. Pas in 1995 ging ik er eens een keertje zitten. In het Olympisch Stadion. Voorheen had ik daar alleen maar gestaan, maar naar Ajax – Bayern München ging ik met iemand die aan de lange zijde wilde zitten. Zitten vond ik niet alleen wat suffig. Ik vond het vooral zonde van het geld. “Staantribune” verder lezen

Als een mediafiguur doodgaat, zegt het gevoel dat je krijgt bij het vernemen ervan veel. Vaak meer dan je vooraf kan vermoeden.

Ik ben mijn hele leven Ajaxsupporter en besteed ook als volwassen kerel nog veel te veel tijd aan ‘s werelds populairste balsport. Toch raakte Cruijffs nieuws me amper. Niet in de kern. Bij het zien van oude beelden, het praten met vrienden, het bezoeken van Ajax – PEC kreeg ik heus een brok in mijn keel. Mijn eerste onderbuikgevoel was echter zeer neutraal. “Overlijden Wim Brands raakt me meer dan Johan Cruijff” verder lezen