Maand: februari 2016

Als blogger kom je nog eens ergens. De komende tijd ga ik zo nu en dan posten op Hoemannendenken.nl.

Lees hier mijn HoeMannenDenken blogs

Bij Bruna, AKO en Bol is mijn boek in de afdeling geneeskunde/gezondheid te vinden. Het klinkt misschien vreemd, maar zelf had ik daar op voorhand niet zo bij stilgestaan.

Logisch en totaal niet verrassend, ik schrijf nou eenmaal over mijn ziekte. In mijn hoofd is dat echter helemaal geen rubriek. Ik schrijf. Vaak over dingen die ik meemaak. In 2012 vond ik een manuscript goed genoeg om naar uitgeverijen te sturen. Een helder verhaal, met een duidelijke structuur.

Zo gaat dat natuurlijk. Je maakt iets en op een dag blijkt het binnen een kader te vallen, dat voor jou niet per se zichtbaar is. “Medisch boek?” verder lezen

Voor 7 december 2011 wist ik niet eens dat het bestond, het Mentrum aan de Eerste Constantijn Huygensstraat, bij mij om de hoek. Zelfs het kunstwerk How to meet an Angel kende ik niet, terwijl dat toch een zeer opvallende stellage is. Diverse grote ladders de lucht in, met een figuur die met wijd open armen en een rugzak naar de laatste trede reikt, de hemel in. Nooit gezien dus. Kennelijk is mijn blik altijd omlaag gericht.

Na mijn opname vond ik het direct een erg tof beeld, toen ik het zag. Een baken van hoop. Maar ook een mooi signaal van een gekkenhuis naar de buurt.
Joehoe, hier zijn we! “How to meet an Angel” verder lezen

In mijn boek (op bladzijde 55) verwijs ik naar een documentaire van Stephen Fry over zijn bipolaire stoornis, The Secret Life of the Manic Depressive.

Vanavond is er een vervolg op BBC1, om 22.00. The Not So Secret Life of the Manic Depressive, 10 Years on. “Stephen Fry over zijn psychische stoornis” verder lezen

De toon in Ik heb een gek te temmen heb ik zo luchtig mogelijk gehouden. Alleen in de kritiek op mijn tijd in de isoleer-/separeercel verandert dit een beetje. Ook als ik er met mensen over praat, voel ik wat weerstand als de Nederlandse isoleercultuur wordt verdedigd. “Hoe moet je ontoerekeningsvatbaren anders in bedwang houden?”

Is Nederland Europees Kampioen isoleren (in ieder geval toen), omdat het niet anders kan? Zijn Nederlandse verwarden echt zoveel vreselijker dan patiënten elders? “Isoleercultuur” verder lezen

Zijn verhaal is geschreven in een poging om zijn psychose een plek te geven en prettig van toon. Hij neemt zichzelf en zijn omgeving scherp waar, het is alsof hij zijn verhaal persoonlijk aan je vertelt. Bijna tastbaar wordt het als hij zijn gekte beschrijft alsof iemand die plots je lichaam binnendringt en bezit van je neemt. Als hij een waan beschrijft, moet hij toegeven dat hij normaal ook zo denkt. Suggereert hij daarmee dat de scheiding tussen normaal en gek niet zo absoluut is als we denken?”

Naast het interview in Het Parool, verscheen er gister een mooie recensie bij Patiëntervaringsverhalen.nl. Lees het hier

Vandaag, dinsdag 9 februari, sta ik in Het Parool. “Interview Het Parool” verder lezen

Oberhausen
(Inzending verhalenwedstrijd Boekenweek, thema Duitsland)

Als ik richting Arnhem rijd, verschijnt het al snel op de ANWB-borden. Oberhausen. Het ultieme bewijs van hoe kinderachtig ik ben, is dan onmogelijk tegen te houden. Van binnen schreeuw ik de plaatsnaam zo Duits mogelijk uit en maak denkbeeldig van die enorme Basil Fawlty (John Cleese) passen.

Oberhausen! “Oberhausen” verder lezen