Maand: december 2015

Laatst kwam er via Twitter een staatje voorbij met het gemiddeld aantal uitsupporters per club, ook in de Jupiler league. Jong PSV en Jong Ajax kwamen niet verder dan drie. 3!

Drie supporters dus, van teams in de tweede divisie van de populairste sport in dit land.

Dat zo’n belangrijke divisie misbruikt wordt voor opleidingsdoeleinden, is al schrijnend, maar dat niemand erbij wil zijn, slaat alles.

Dan Engeland.

Tijdens de kerstdagen was ik bij familie in de buurt van Ipswich. Een mooi excuus om op Boxingday bij de lokale FC te kijken, die thuis tegen Queens Park Rangers speelden. Championship, tweede divisie, Engelse Jupiler League. “Jaloers op de Championship” verder lezen

De Damschreeuwer is bezig met een boek, lees ik via Parool.nl. Interessant. De malloot die ooit de nationale herdenking verstoorde met een kreet, vind ik best boeiend. Maar lang niet zo boeiend als die reactie van de massa.

Schreeuwen op de Dam, echt opmerkelijk is het niet. Op het drukste plein van Nederlands is het haast onmogelijk om op te vallen. Op twee minuten in het jaar na. Als er dan toch iemand zijn mond opent, breekt er enorme paniek uit, blijkt. “Wie is er nou gek?” verder lezen

Tijdens het zien van Leo Oldenburger na PSV – CSKA, moet ik aan dat echtpaar van afgelopen zaterdag denken, met blauw-rode sjaals. Bij een bierpomp tussen Ajax – Heerenveen en Madonna.

FC Barcelonafans denk ik eerst. Ramptoeristen. Hoe durven ze. En dan nog pochen met die wereldberoemde clubkleuren. Met mijn, wat aangeschoten kop, zal ik ze even wat vertellen.

Het blijken de kleuren van CSKA Moskou. Lieve mensen. Prachtig voetbaltripje Nederland. Eerst Amsterdam, dan Eindhoven. “Sjaals” verder lezen

Vandaag vier ik een dubieus jubileum. Het is precies vier jaar geleden dat ik doordraaide, wat uiteindelijke een diagnose uit de DSM – handleiding voor  psychiaters – opleverde. Door de gebeurtenissen rond 7 december 2011 mag ik me bipolair noemen.

Het klinkt heel wat, maar ik hoefde er haast niets voor te doen. Veel mensen – waaronder mijn pré-december-2011-versie – denken bijvoorbeeld dat depressies een belangrijk deel van mijn ziektebeeld uitmaken, maar die heb ik nooit gehad. Althans, niet naar mijn weten. Ik ben maar één mens, dus mijn psychische staat blijft een wat subjectief gebeuren. “Gek zijn is een belangrijk onderdeel van normaal doen” verder lezen

Over vijf dagen is het precies vier jaar geleden dat ik doordraaide en in een isoleercel belandde. Die dagen ervoor kan ik nog goed voor de geest halen. Zeker als ik blogs van toen lees.

Ergens is het beangstigend. Het zijn niet slecht geschreven stukken, duidelijk van mijn hand. Maar fijn om te lezen zijn ze niet, voor mij. Het is behoorlijk angstaanjagend dat ik toen geen enkel vermoeden had dat er iets met me aan de hand was. Integendeel. “Aftellen naar waanzin” verder lezen