Maand: mei 2015

Nieuwe Stoeltje 63-bundel: Kolbeinn wint de Champions League

Kolbeinn winkelDe bundel na dit kutseizoen kon maar een titel krijgen. Dezelfde als boven het stukje dat ik schreef na IJsland – Turkije:

Kolbeinn wint de Champions League.

Het eilandje wint namelijk doodleuk van het grote Turkije. Met 3-0. Sigthorsson scoort de derde. Zo’n beetje de meest kleurloze speler in het meest kleurloze jaar, doet met zijn land het tofste denkbaar. Later winnen ze ook nog eens van Nederland.

En Ajax? Tja… Als supporter was dit seizoen uiteraard niet te harden. “Nieuwe Stoeltje 63-bundel: Kolbeinn wint de Champions League” verder lezen

Wenen van Geluk Live

20150524_215446Mijn vriendin heeft met voetbal wat Gargamel met smurfen heeft, ze haat het. Toch ging ze afgelopen zondag met me mee naar het Tobacco Theater in de Nes, voor Wenen van Geluk Live. Een avond vol herinnering aan de Champions League-finale van 1995, aan dat allesbeslissende puntertje van Patrick Kluivert.

Waarom ging ze mee? Haar herinneringen gaan niet verder dan onbegrip. Ze ziet in gedachten alleen wat volwassenen overdreven doen voor de televisie. Twee keer drie kwartier waarin de enige aandacht er in de vorm van gesnauw uitkomt. Stom. Het spelletje gaat ze later ook niet waarderen. “Wenen van Geluk Live” verder lezen

Kreta of Malediven

Als iemand je een kip noemt, dan moet je dat negeren. Tenminste, dat heb ik van Steven Spielberg begrepen. Marty McFly (Michael J. Fox) weet zich, na terugkomst uit de toekomst in Back to the Future, eindelijk een keer te beheersen als iemand hem ‘chicken’ noemt. Hij gaat de uitdaging om een wedstrijdje te scheuren uit de weg en zal niet de invalide worden, die hij net daarvoor – dertig jaar later – heeft gezien. Zijn toekomst ligt weer open.

Gelukkig kan verder niemand door een tijdmachine zien hoe je gedrag je verdere leven beïnvloedt. We klooien maar wat aan, op goed geluk. Onze levens… lees verder bij Metro.nl en stem!

Je suis Fred Rutten

Het zou best kunnen dat er in Rutten een toptrainer schuilt, het Fred zijn zit dit supertalent alleen wat in de weg.

Zo zou het al kunnen dat de tenenkrommende praatjes na een potje, met de NOS, Feyenoord verschillende punten heeft gekost. Iedereen ziet dat Fred deze obligate interviews verschrikkelijk vindt. Zo erg, dat hij er vast al ver van tevoren mee bezig is. Tijdens de voorbespreking in de kleedkamer moeten de rillingen al over zijn rug lopen, vanwege de confrontatie met loebas Joep Schreuder, uren later.

Volgens mij is Rutten als Vincent van Gogh. Pas na zijn dood gaan we ontdekken hoe goed hij echt was. Het Ruttenisme zal door van zelfvertrouwen overlopende trainers voor een revolutionaire frisse wind zorgen. Voor Fred zelf is het helaas niet weggelegd. Wij tijdgenoten zien alleen de magere resultaten en wat gestotter. “Je suis Fred Rutten” verder lezen