Maand: januari 2014

Ode aan de maan

De maan in mijn hoofd is veranderd. Het was altijd niet meer dan een lamp in de nacht. Een gezichtje als ‘ie helemaal aanstaat, niet veel meer. Oké, ook de magische veroorzaker van eb en vloed. Maar dat was het dan.

Tegenwoordig kan ik – onbewolkt – mijn ogen er niet vanaf houden. In de auto of op de fiets moet ik mezelf echt bij de les dwingen. Vooral het niet verlichte deel begint me steeds meer op te vallen.

Het kwartje begint te vallen. Die maan hangt daar gewoon maan te zijn en daardoor voel ik ook  steeds meer dat de aarde niets anders doet dan gewoon aarde zijn. Beide hangend in een stelsel waarover beginnen na te denken tot waanzin kan leiden. De veiligste optie hier mee om te gaan is ongetwijfeld om een religie aan te hangen, maar daar heb ik simpelweg geen aanleg voor. Ik zoek het zelf wel uit, met wat hulp van de NASA en zo.

Plat
In zekere zin heb ik lang geloofd dat de aarde plat is. Pas nu “Ode aan de maan” verder lezen

Sta op tegen lege leuzen

Het slechte nieuws is dat we allemaal doodgaan, veel van ons zelfs door vreselijke ziektes. Het goede nieuws is er – wat dit aangaat – helemaal niet. Sorry.

Sta op tegen kanker. Ik kan er niets aan doen, maar het is een actie waar ik me behoorlijk aan stoor. Sta op voor zuurstof, komt op mij exact hetzelfde over. Er is geen discussie mogelijk, geen controverse, geen ingang om het meer dan een lege huls te laten zijn.

Ho ho, nog niet tegenspartelen. Laat het me toelichten. Uiteraard ben ik voor enorm veel geld voor kankeronderzoek. Uiteraard wil ook ik dat de vreselijke ziekte wordt getackeld, want uiteraard kan ook ik zo tien oud collega’s/kennissen/buren/familieleden oplepelen die er aan overleden zijn. Maar dat is mijn punt juist. Sta op tegen ziek worden en doodgaan. Duh-uh.

De tv-actie heb ik gemist, ongetwijfeld was hier wat ruimte voor nuancering. Hopelijk was het meer dan tranentrekkerij. Wat achtergronden bij lopende onderzoeken, info over hoe ver de strijd inmiddels is en hopelijk is er vooral veel geld binnengehaald om verdere doelen te bereiken.

Zwart-wit “Sta op tegen lege leuzen” verder lezen

Die jeugdwet is pas gek. Ziek!

Ruben2
Klik voor Rubens verhaal

Een iets langere versie van dit stuk staat op Joop.nl

Als je iets aan je nieren, hart en bloedvaten, lever of longen mankeert ben je ziek. Heb je iets aan je hersenen dan ben je gek. Het klinkt heel simplistisch, iets waar alleen de domsten der botte horken voor uit zullen komen, maar ik vrees dat toch veel mensen er zo over denken. Sterker nog de jeugd-GGZ dreigt volgend jaar in handen te komen van lokale overheden. Politiek Den Haag denkt er dus al zo over.

Suikerziektepatiëntjes vallen niet meer volledig onder de geneeskundige wetten. Dat zul je natuurlijk nooit horen. Maar waarom klinkt dit bij psychiatrische patiënten dan niet net zo onlogisch? Waarom zouden hierbij de ziektekosten anders werken en belangrijker, waarom zou de afstand tot een arts hier groter zijn? Of moet je binnenkort soms ook met een gebroken been eerst naar de gemeente?

Mijn enige verklaring is dat het niet als echte geneeskunde wordt gezien. Niet in politiek Den Haag en niet in de publieke opinie. Wat is het dan? Leven we nog in de Middeleeuwen? “Die jeugdwet is pas gek. Ziek!” verder lezen

Russen zijn homofoob, dat is nou eenmaal zo

Of Mark en Lex naar de Spelen gaan zal mij eerlijk gezegd aan mijn reet roesten. Hier bepaalt de koopmansgeest nog altijd de moraal. Doen of dat iets nieuws is, is voor struisvogels. Wat ik alleen niet snap, is dat onze premier niet veel eerlijker durft te zijn.

Ergens vind ik het wel mooi dat onze huidige premier flink helpt om een rood-wit-blauwe zeepbel door te prikken. Natuurlijk is Nederland op het gebied van welke emancipatiestrijd dan ook niet anders dan andere landen. Dat is de laatste maanden al gebleken op het gebied van migrantenemancipatie. De vrouwenemancipatie loopt hier ook al jaren achter op die van omringende landen en nu valt zelfs het stokpaardje homo-emancipatie definitief door de mand.

Mark en Lex nemen het feit dat ze regeren over het land waar ooit het eerste homohuwelijk werd gesloten gewoon voor lief. Ook dat onze hoofdstad begin jaren negentig nog met trots de naam Gay capital droeg, zal ze weinig doen. Een statement maken tegen homorechtenschendingen is teveel gevraagd.

‘De discussie zullen we daar blijven voeren’ m’n reet. Ondanks het zogenaamde Ruslandjaar zal Poetin niet eens weten waar Nederland ligt. Laat staan dat hij de twee  zal herkennen. Maxima misschien, maar “Russen zijn homofoob, dat is nou eenmaal zo” verder lezen